Η ζυθοποιία που έγινε ΕΜΣΤ

Μια έκδοση που αφηγείται το χρονικό την μεταμόρφωσης του τσιμεντένιου θηρίου της Λεωφόρου Συγγρού σε Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

Το βιβλίο της Καλλιόπης Κοντόζογλου «Project FIX: Αναβιώνοντας το Μέλλον» έχει κυκλοφορήσει (από τις εκδόσεις Ποταμός) πριν από δύο χρόνια. Προφανώς η πανδημία δεν επέτρεψε να γίνει τότε μια εκδήλωση για να παρουσιαστεί  αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Τώρα, την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου το απόγευμα, η αρχιτέκτονας και συγγραφέας της έκδοσης  θα ξεναγήσει τους συμμετέχοντες στην παρουσίαση στο κτίριο του Μουσείου και θα συζητήσει μαζί τους σχετικά με τον σχεδιασμό και την κατασκευή του, εστιάζοντας σε λεπτομέρειες και πτυχές άγνωστες στο ευρύ κοινό.

Εμείς (ως «Τα Νέα της Τέχνης») είχαμε παρουσιάσει το πολύ ενδιαφέρον αυτό οδοιπορικό 220 σελίδων της μετατροπής του εγκαταλελειμμένου κτιρίου της ζυθοποιίας Φιξ σε Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο τεύχος του Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου 2020. Ας θυμηθούμε τι γράφαμε τότε:

Το εξώφυλλο του βιβλίου (Η φωτογραφία είναι του Πάνου Κοκκινιά – ΕΜΣΤ, 2019)

«Αν υπάρχει ένα αθηναϊκό κτήριο που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει θέμα συζητήσεων, κριτικών και αντιπαραθέσεων, αυτό είναι – το δίχως άλλο – το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.  Ένα επιβλητικό κτήριο που ανακατασκευάστηκε από τα απομεινάρια της  ζυθοποιίας Φιξ, μέρος της οποίας κατεδαφίστηκε τη δεκαετία του ’90.  Ανήκοντας στην ομάδα που ανέλαβε το δύσκολο αυτό έργο, η Καλλιόπη Κοντόζογλου, έζησε από μέσα (ως αρχιτέκτων-υπεύθυνη έργου και επικεφαλής της ομάδας κατά τη φάση της μελέτης εφαρμογής)  αυτή την αναγέννηση για πάνω από 12 χρόνια. Η δίγλωσση έκδοση “Project FIX – Αναβιώνοντας το μέλλον”, με πλούσιο  φωτογραφικό και σχεδιαστικό υλικό, ακολουθεί το συναρπαστικό ταξίδι και τους σημαντικότερους σταθμούς του,  ζωντανεύοντας με λέξεις και εικόνες τον μετασχηματισμό  ενός ήδη εμβληματικού κτηρίου σε σύγχρονο τοπόσημο.

Απόλυτα δείγμα μοντερνισμού, η ζυθοποιία Φιξ σχεδιάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’50 από τον αρχιτέκτονα – θρύλο Τάκη Ζενέτο  και ήταν όπως αναφέρει στον πρόλογο του ο καθηγητής Ηλίας Ζέγγελης “μια αβίαστη αρχιτεκτονική που δεν ήταν ούτε γυαλιστερή ούτε επιδεικτική ούτε η συνήθης «μετατροπή» όπου το παλαιό και το νέο διατηρούνται ξεχωριστά”.  Ουσιαστικά ο Ζενέτος δημιούργησε ένα εντυπωσιακό “κέλυφος” ενοποιώντας μια ομάδα κτηρίων, πράγμα που η ομάδα των αρχιτεκτόνων ανακάλυψε όταν μελέτησε για πρώτη φορά τα πρωτότυπα σχέδια του.  Αυτό που ακολούθησε – προβλήματα, λύσεις, ανατροπές, ανακαλύψεις, παρεμβάσεις, αγωνίες, απογοητεύσεις, ευτράπελα – το περιγράφει γλαφυρά η συγγραφέας σε μια αναδρομή απ’ όπου δεν λείπουν ούτε οι σκέψεις για την αρχιτεκτονική, για τα σύγχρονα μουσεία και την ενσωμάτωση των παλαιών κτηρίων στον αστικό ιστό αλλά ούτε και κάποια σχόλια για την πολιτική εκμετάλλευση ενός έργου που “κάθε κυβέρνηση το εγκαινίαζε”.

Να σημειώσουμε ότι γίνεται  ιδιαίτερη μνεία σε τρία πρόσωπα – κλειδιά (τον Κάρολο Φιξ, τον Τάκη Ζενέτο και την Άννα Καφέτση) ενώ στον επίλογο του βιβλίου ο Βρετανός αρχιτέκτονας (και σύμβουλος στο όλο έργο) Tim Ronalds κάνει έναν δικό του απολογισμό, συμπληρώνοντας ιδανικά ένα πόνημα χρήσιμο όχι μόνο σε ειδικούς αλλά σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται για τις σημαντικές ιστορικές στιγμές που αλλάζουν τον χώρο που μας περιβάλλει».

Η είσοδος στην εκδήλωση (η οποία έχει ώρα έναρξης 18:30) είναι ελεύθερη με δελτία εισόδου που θα διανεμηθούν στο Mουσείο με σειρά προτεραιότητας μισή ώρα πιο πριν.

TAGS