Πριν από λίγο καιρό, στη διάρκεια του ρεπορτάζ για τους εικαστικούς χώρους της Θεσσαλονίκης, μου έκανε εντύπωση ο ενθουσιασμός με τον οποίο που μίλησε ο Γιάννης Αργυριάδης (ο αεικίνητος και πάντα ανήσυχος επιμελητής των Βιτρινών Τέχνης του ΟΤΕ) για έναν νέο καλλιτέχνη από την Πάτρα που μόλις είχε ανακαλύψει. «Θα έχει λαμπρό μέλλον» μου είχε πει, «πρέπει οπωσδήποτε να δεις τα έργα του».
Τώρα, τα ανθρωποκεντρικά -στην πλειονότητα τους- γλυπτά του Φίλιππου Άγγελου Βαλερά, λίγους μόνο μήνες μετά την πτυχιακή του έκθεση (σπούδασε στο Α΄ Εργαστήριο Γλυπτικής της ΑΣΚΤ από το 2016 έως το 2021) μαγνητίζουν τους περαστικούς της Καρόλου Ντηλ με την εκθαμβωτική λευκότητα τους ή τις εναλλαγές των υλικών του, καθώς ο καλλιτέχνης αρέσκεται σε ευρηματικούς συνδυασμούς πολύχρωμων και λευκών μαρμάρων.
«Η γλυπτική είναι για μένα όλη μου η ζωή, καθώς θυμάμαι από την ηλικία των 7 χρόνων να σκαλίζω μάρμαρο και να παίζω με τους πηλούς» μας λέει ο Φίλιππος Βαλεράς. «Μέσα από την γλυπτική μαθαίνω να ζω, να αγαπώ, να υπάρχω. Είναι αυτό που γράφει ο Ελύτης “γράφω ποίηση για να ερωτεύομαι σωστά”. Έτσι συμβαίνει και με την γλυπτική και ευρύτερα με την τέχνη. Μάς μαθαίνει να υπάρχουμε αληθινά».

©Βασίλης Βαρσακέλης
Στην έκθεση στις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ, τις απαραίτητες συστάσεις αναλαμβάνει ο γλύπτης Λεωνίδας Χαλεπάς, διευθυντής της Προπαρασκευαστικής και Επαγγελματικής Σχολής Καλών Τεχνών Πύργου της Τήνου που μέσα από ένα σύντομο κείμενο δίνει τον τόνο της δημιουργικής πρακτικής του καλλιτέχνη: «Το έργο του Φίλιππου έχει πολυεπίπεδη λειτουργία και πηγάζει από έναν πολλαπλό προβληματισμό μέσω του οποίου ερευνά την οπτική πραγματικότητα περνώντας την από ένα δικό του φίλτρο, σχηματοποιώντας την ύλη αφαιρετικά. Αυτή η αφαίρεση κάποιες φορές αντιστοιχεί περισσότερο στην οπτική πραγματικότητα, ενώ άλλες φορές χειρίζεται την οπτική πραγματικότητα περισσότερο σαν πρόσχημα για να αποδώσει τελικά μία οργάνωση αφηρημένων σχημάτων, τα οποία πάντως συμπλέουν με τη βασική γραμματική της φιγούρας».
Ο Φίλιππος Βαλεράς έρχεται να τον συμπληρώσει: «Κέντρο της γλυπτικής μου είναι η ίδια η ανθρώπινη ζωή, η προσπάθεια μου να κατανοήσω το βαθύτερο νόημα της και σαφώς να την υμνήσω, γιατί για ποιόν άλλο λόγο μπορεί να υπάρχουμε αν όχι για να χαρούμε και να “τραγουδήσουμε” για αυτό το μοναδικό δώρο που έτυχε να λάβουμε;»

©Βασίλης Βαρσακέλης
«Από μία άλλη άποψη» σημειώνει ο Λεωνίδας Χαλεπάς, «είναι αυτή η ίδια η επιλογή της πέτρας που είναι πολύ σημαντική στο έργο του. Σε αυτή την περίπτωση, ο Φίλιππος γίνεται ένας συλλέκτης υλικών, ο οποίος αποθησαυρίζει τις πέτρες του, αναδεικνύει το χρώμα, τον χαρακτήρα και τις δυνατότητές τους, και τις κάνει να είναι ουσιαστικά πολύτιμες μέσω της εργασίας του, την οποία στηρίζει η αγάπη του για τη γλυπτική και η αφοσίωσή του σε αυτό το τόσο απαιτητικό υλικό που έχει επιλέξει ως μέσο έκφρασής του».
Ο νεαρός γλύπτης τον επιβεβαιώνει: «Τα διάφορα είδη μαρμάρων που τόσο αγαπώ, ο πηλός, τα χρώματα, είναι τα υλικά με τα οποία έχω επιλέξει να δημιουργώ και να εκφράζομαι και στόχος μου είναι να καταφέρνω πάντα να εκφράζω και αυτά τα ίδια με τον καλύτερο τρόπο. Είναι μεγάλη ευθύνη να παίρνεις μια πέτρα, η οποία για εκατομμύρια χρόνια έχει μια ορισμένη μορφή και να της την αλλάζεις. Αυτό προϋποθέτει μεγάλο σεβασμό και συνείδηση του έργου σου».
Η έκθεση «Λαφυή» του Φίλιππου Άγγελου Βαλερά στις Βιτρίνες Τέχνης ΟΤΕ θα διαρκέσει μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου.