Την Frida Kahlo, που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1907, την έχουμε ψηλά σε εκτίμηση ως μια εξαιρετική καλλιτέχνιδα, που όντως είναι – άλλωστε αν ρωτήσουμε δέκα ανθρώπους να μας πουν μια σπουδαία γυναίκα εικαστικό, οι εννιά θα πουν το όνομα της – αλλά σίγουρα είναι πολύ περισσότερα από αυτό. Και μιλάμε στον ενεστώτα γιατί αν και πρόσωπο-σύμβολο του 20ου αιώνα , υπερβαίνει αυτή τη χρονική σύμβαση και βρίσκεται παρούσα σε πολλούς ανοιχτούς λογαριασμούς του σήμερα, παίρνοντας θέση σε θέματα καίρια που επέστρεψαν ή που δεν έφυγαν ποτέ.
Από τις αντισυμβατικές της σχέσεις (και με τα δυο φύλα), την πολιτική της στάση και δράση, μέχρι τον ενδυματολογικό της κώδικα και ασχολίες (όπως η πυγμαχία), η ζωή της ήταν ένας αγώνας μετ’ εμποδίων (να μην ξεχνάμε και τα προβλήματα υγείας της νεαρής της ηλικίας) κα μια διαρκή κόντρα σε μια πατριαρχική κοινωνία και μάλιστα σε άγριες εποχές. Αυτή η αντιπαράθεση με το ανδροκρατούμενο κόσμο την φέρνει στην πρώτη αυτού που σήμερα ονομάζουμε φεμινισμό.
Ως προς τη ζωγραφική, η Frida Kahlo δεν θέλει να κολακέψει τον θεατή της δουλειάς της. Το έργο της αντικατοπτρίζει με άμεσο τρόπο την γυναικεία οπτική γωνία, μια οπτική γωνία άβολη, σκληρή και καθόλου ωραιοποιημένη, εντελώς έξω από τα πρότυπα κάθε εποχής, πράγμα που φαίνεται ιδιαίτερα στις αυτοπροσωπογραφίες της με τα πυκνά φρύδια και το μουστάκι.
Αυτή η απεικόνιση λέγεται πραγματικότητα γι’ αυτό και το έργο της, καθώς και κάθε πτυχή της προσωπικότητας της, μας αφορά αυτή τη στιγμή – τη στιγμή του «Me too» και του «Back live matters» – και θα μας απασχολεί κάθε στιγμή όσο υπάρχουν γύρω μας ανισότητες.
TAGS
