Φίλιππος Θεοδωρίδης: «Μέσα από την τέχνη, ταπεινώνεσαι χωρίς να αυτομαστιγώνεσαι»

Από μικρός αγαπούσε την τέχνη, και η ξεχωριστή αισθητική του βρήκε ποικίλες εκφράσεις και εκφάνσεις. Ο πολυπράγμων εικαστικός Φίλιππος Θεοδωρίδης δημιουργεί illustrations, πίνακες ζωγραφικής, κεραμικά και, πρόσφατα, χαλιά. Αποτελεί μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις καλλιτεχνών που ενώ καταπιάνονται με διάφορα εκφραστικά μέσα, κατορθώνουν να διατηρούν το εικαστικό τους ιδίωμα, διαμορφώνοντας μια μοναδική και αναγνωρίσιμη γραφή. Στα έργα του έντονα χρώματα, γραμμές κι αφηρημένες φόρμες συμβιώνουν με τρόπο μοντερνιστικό και ταυτόχρονα απόλυτα σύγχρονο.

 

Ποιες είναι οι βασικές αρχές της εικαστικής σου πρακτικής;

Θεωρώ τον εαυτό μου ζωγράφο, αλλά με ενδιαφέρει και καταπιάνομαι και με την εικονογράφηση. Τα τελευταία χρόνια επίσης ζωγραφίζω πάνω σε κεραμικά βάζα και πιάτα.Το πιο πρόσφατο μου project  είναι μια συνεργασία με το καινούργιο εγχείρημα της Ηλέκτρας Σουτζόγλου, το Art Rug Projects, το οποίο μου έδωσε την ευκαιρία να πειραματιστώ με το χαλί σαν ένα καινούργιο μέσο για την πρακτική μου. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ η εφαρμοσμένη τέχνη. Θα ήθελα σιγά σιγά να κάνω και μερικούς πίνακες με ξύλο ή σίδερο, οι οποίοι να είναι τρισδιάστατοι. Πρόσφατα ζωγράφισα ένα παραβάν για ένα φίλο και είχε πολύ ενδιαφέρον.

Είμαι αρκετά ευέλικτος στα θέματα και στις πρακτικές διότι βαριέμαι εύκολα κι αυτός είναι ένας τρόπος να μην μένω προσκολλημένος σε κάτι για πολύ καιρό. Νομίζω ότι αυτό πηγάζει κι από μια εξωστρέφεια που έχω και από το ενδιαφέρον μου για την pop κουλτούρα είτε αυτή έχει να κάνει με έπιπλα, μόδα, μουσική. Τα τελευταία δυο χρόνια παρατηρώ ότι υπάρχει μια επανάληψη στις φόρμες που εμφανίζονται στα έργα μου και μια μουσικότητα. Δουλεύω επίσης πολύ με το κολλάζ, με ενδιαφέρει αυτός ο κατακερματισμός της καθημερινότητας και η ανασυγκρότηση των πραγμάτων που έχουμε βιώσει αλλά συνεχώς αλλάζει.

Από πού αντλείς έμπνευση; 

Η έμπνευση έρχεται από ο,τιδήποτε αλλά θα έλεγα ότι είναι η ανάγκη να βρίσκομαι στο στούντιο για να φτιάξω κάτι, είτε να σχεδιάσω είτε να ζωγραφίσω είτε να παίξω drums, που τροφοδοτεί την αρχική ιδέα και σιγά σιγά γεννιέται μια εικόνα. Δεν κάνω προσχέδια συνήθως αλλά κι αν κάνω, δεν μένω ποτέ πιστός στο προσχέδιο, είναι μεγάλη ανάγκη να φτιάξεις κάτι και να το διορθώσεις να το χαλάσεις και να το ξαναφτιάξεις.  Μέσα από την τέχνη κάπως ταπεινώνεσαι χωρίς να αυτομαστιγώνεσαι κατ’ ανάγκη­. Γνωρίζεις ότι προηγήθηκαν χιλιάδες πριν από εσένα, πολύ πιο σπουδαίοι και εσύ απλώς προσπαθείς και μάχεσαι καθημερινά με τις δικές σου εμμονές και τους δικούς σου φόβους να ξεπεράσεις κάποια εμπόδια (που πολλές φορές εσύ βάζεις στον εαυτό σου) και στο τέλος να μείνουν πέντε, δέκα έργα τα οποία θα μιλούν μέσα από εσένα στους άλλους. Δηλαδή, όλο αυτό είναι και μια αναζήτηση, ένας κώδικας , μια γλώσσα για να επικοινωνήσεις εσύ με εσένα, και αν είσαι τυχερός, με κάποιους άλλους.

 

Με τι καταπιάνεσαι αυτή την περίοδο;

Έχω ενθουσιαστεί πολύ με την συνεργασία και συν δημιουργία μου με την Ηλέκτρα για την έκθεση Τhread Variations που τρέχει μέχρι τις 19 του μήνα. Επιλέξαμε πέντε ζωγραφικά μου έργα τα οποία αποτυπώθηκαν και «μεταφράστηκαν» σε χειροποίητα χαλιά από μετάξι και μαλλί, υφασμένα στον αργαλειό κόμπο-κόμπο από έμπειρους τεχνίτες στην Ινδία. Αυτά τα έργα- χαλιά έδωσαν μια άλλη διάσταση στο πως αντιλαμβάνομαι την τέχνη μου και μου έδωσαν ακόμη μεγαλύτερη έμπνευση για την συνέχεια της πρακτικής μου. Επίσης, αυτή την περίοδο, κλείνει σιγά σιγά ένας κύκλος με κάποια έργα τα οποία είχα ονομάσει Sign language for common people.

Με την μάσκα στα πρόσωπα μας λόγω του ιού σκέφτηκα ότι θα μιλάμε πιο πολύ χρησιμοποιώντας τα χέρια μας, ένα είδος νοηματικής γλώσσας. Αυτό με έκανε να πάω πίσω σε βασικά σχήματα να τα επανεξετάσω και με κάποιου είδους κολλάζ να τα επαναπροσδιορίσω δημιουργώντας μια γλώσσα δική μου. Έκανα μια σειρά που είχε τον τίτλο foreign accents που θύμιζε θραύσματα γραμμάτων ή συμβόλων από το αραβικό και το ελληνικό αλφάβητο.

Πως έχει επηρεάσει η κατάσταση που ζούμε τη δουλειά σου;

Η πανδημία δεν ξέρω αν επηρέασε αρνητικά την δουλειά μου. Ακόμα και στο πρώτο lockdown κατάφερα να είμαι δημιουργικός και επίσης, κατά ένα παράξενο λόγο, πήγε και εμπορικά πολύ καλά μέσω των γκαλερί που συνεργάζομαι.Θα ήθελα να μπορούσα να ταξιδέψω περισσότερο για να δω πιο πολλές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί.

Θεωρείς πως η Ελλάδα παρέχει το κατάλληλο περιβάλλον για τους καλλιτέχνες;

Δεν ξέρω ποιο είναι το ιδανικό περιβάλλον για κάποιο καλλιτέχνη, ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ρόδα πουθενά και για κανέναν . Η αυτοδιάθεση, η αυτο-οργάνωση  είναι βασικό χαρακτηριστικό ανθρώπων, οι οποίοι θα βρουν τον τρόπο να δείξουν κάπου την δουλειά τους. Από κει και πέρα χρειάζεται εξωστρέφεια και σκληρή δουλειά, όπου κι αν είσαι.Η Ελλάδα προσφέρει τον ωραίο καιρό , τα φτηνά ενοίκια, αν συγκριθούμε με τις μεγάλες πόλεις του εξωτερικού αλλά δεν έχει τα μουσεία και τους φορείς, κρατικούς και μη, που θα στηρίξουν ή θα αναδείξουν ένα καλλιτέχνη σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ποια τα σχέδια σου για το άμεσο μέλλον;

Τα σχέδια για το άμεσο μέλλον είναι δύο ή τρεις εκθέσεις άμα προλάβω, πειραματισμός με μεταξοτυπία και ταξίδια με την γυναίκα μου και την κόρη μου.

Μια ευχή για το μέλλον

Η ευχή μου για το μέλλον είναι πιο πολλή δημιουργική σκέψη και καλύτερη διαχείριση του περιβάλλοντος που ζει ο καθένας μας.

 

TAGS