Mια παγωμένη χορογραφία από αέρινα γλυπτά που ακροβατούν ανάμεσα στο τεχνητό και το φυσικό.
Μία γλυπτική σύνθεση από επιφάνειες ακρυλικού γυαλιού που αιωρείται στο χώρο σαν ένα σύννεφο καμωμένο από τα χρώματα του ουράνιου τόξου σε μία πιο τεχνολογική χρωματική απόδοση, είναι το πρώτο και πιο εντυπωσιακό έργο που αντικρύζει ο θεατής στην ατομική έκθεση της Berta Fischer στην γκαλερί Βernier/Eliades.
Τα παιχνιδίσματα του φωτός, η χρωματική παλέτα, η διαφάνεια η αίσθηση μίας εντύπωσης παγωμένης σε μία στιγμή, η κίνηση θα μπορούσαν στην υπερβολή να φέρουν στο νου του θεατή έναν ιμπρεσιονιστικό πίνακα. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε το πώς η καλλιτέχνις καταφέρνει να συνδυάσει ένα πολύ σύγχρονο στυλιστικό ιδίωμα με μία κλασική αίσθηση, μία ομορφιά, κομψότητα και ηρεμία.
Με στοιχεία από το ντιζάιν, την αρχιτεκτονική και την γλυπτική, τα έργα με τις επιφάνειες που ξεδιπλώνονται και αναδιπλώνονται μέσα από πτυχώσεις αποτελούν μία άσκηση γύρω από το πώς θα μπορούσε να είναι μία σύγχρονη γλυπτική. Η Fischer χρησιμοποιεί ένα βιομηχανικό υλικό το οποίο μέσα από μία διαδικασία κοπής με λέιζερ και μοντελοποίησης με το χέρι, το πλάθει σε πλέγματα και ρευστές φόρμες. Κάμπτει και αναδιπλώνει τις επιφάνειες (τα φύλλα ακρυλικού γυαλιού) ώστε να γίνονται τρισδιάστατες, χειρίζεται το χρώμα με τέτοιον τρόπο ώστε τα περιγράμματα των επιφανειών να δημιουργούν σχέδια στο χώρο, συνενώνει την ζωγραφική με την γλυπτική. Μέλημά της δεν είναι τόσο η γλυπτική ως όγκος αλλά η γλυπτική ως προς το πώς δομεί τον χώρο. Η αέρινη, διάφανη αίσθηση αποτυπώνει αυτό το μέλημά της. Έχει κανείς την εντύπωση, ότι η Fischer επιχειρεί να δημιουργήσει μία αίσθηση του χώρου μέσα από τα κενά, τις εσοχές και τις εξοχές που δημιουργούν τα μέρη του γλυπτού της. Δεν χειρίζεται την ύλη με την έννοια του όγκου και του βάρους αλλά με την ύλη στην πιο αέρινη μορφή της.
Η διαφάνεια και η επιφάνεια που καθρεφτίζει το φως συμβάλλει σε αυτό το αποτέλεσμα ενώ η αίσθηση ότι η επιφάνεια απορροφά το φως αλλά και το εκπέμπει δημιουργεί ένα παιχνίδι ανάμεσα στο μέσα και το έξω, το χώρο του θεατή και τον χώρο του γλυπτού.
Berta Fischer «Orom», 2021, acrylic Glass, 106x70x44 cm, Photo by Boris Kirpotin
Καθώς τα έργα της Fischer, κυρίως λόγω του υλικού τους, έχουν μία τεχνολογική άυλη μορφή, εκείνο που προσδίδει στο ενδιαφέρον τους είναι το πώς αυτό το άυλο αποδίδεται με μία αίσθηση σωματικότητας και απτικότητας ακόμα και με μία ζέση ακόμα και αν είναι με έναν συγκρατημένο, απόμακρο τρόπο. Tα έργα συνδυάζουν το τεχνητό με το φυσικό, θυμίζουν τοπία ή λουλούδια μοιάζουν όμως και με βιομορφικά σχήματα, με υβριδικά πλάσματα ή με την κίνηση ενός σώματος, μια παγωμένης χορογραφίας. Συνδυάζουν την ιδιότητα του στέρεου και του ρευστού, είναι κλειστά και ολοκληρωμένα ενώ παράλληλα υποδηλώνουν την κίνηση. Κατά κάποιον τρόπο είναι μία πρόταση του πώς κάτι πολύ σύγχρονο και εν μέρει τεχνολογικό μπορεί να μεταδώσει μία αίσθηση σωματικότητας.
Παρότι η Fischer χρησιμοποιεί ένα μαζικό, βιομηχανικό υλικό, δημιουργεί γλυπτά που ενσωματώνουν το στοιχείο του χρόνου και αυτό διότι έχουν το στοιχείο της χειρoναξίας, της δουλειάς του πλασίματος του υλικού. Τα έργα της θυμίζουν στιγμές από την ιστορία της τέχνης, όπως έργα των Νaum Gabo και του Antoine Pevsner κυρίως λόγω του υλικού, της διαφάνειας και του ενδιαφέροντος για τον «αρνητικό χώρο». Με αυτή την έννοια, συνδέουν μία σύγχρονη αισθητική με προγενέστερα κινήματα υποδηλώνοντας έτσι μία ιστορική πορεία.
Στο σύνολό τους τα έργα δημιουργούν ένα περιβάλλον που διακρίνεται από ζωντάνια και ενέργεια αλλά και ηρεμία. Θα έλεγε κανείς ότι τα έργα της παραπέμπουν περισσότερο στην φύση παρά στην τεχνολογία, γεγονός που τα καθιστά πιο προσφιλή. Δύο από τα έργα της έκθεσης (το πιο συμπαγές Inlinium και το Lysop με τις λωρίδες νέον) διαφέρουν από τα υπόλοιπα όμως η παρουσίασή τους στην έκθεση, παρότι διακόπτουν τον ενιαίο χαρακτήρα των υπόλοιπων έργων, βοηθούν στο να δώσουν μία πιο ευρύτερη εικόνα του έργου της καλλιτέχνιδος, ένα έργο ευχάριστο που καταπιάνεται με το χώρο και τις δυνατότητες της αφαιρετικής γλυπτικής σήμερα.
Berta Fischer, γκαλερί Βernier/Eliades, έως 15/7
TAGS
