Michel Majerus’s Weißes Bild (1994)
Photo: David Owens
Ο επιμελητής του τμήματος Unlimited, Giovanni Carmine, μας συστήνει έξι έργα μεγάλων διαστάσεων και τους δημιουργούς τους.
«Η έκθεση είναι μια πλατφόρμα όπου παρουσιάζονται έργα που σπάνια μπορούν να εκτεθούν σε ένα art fair, λόγω τεχνικών δυσκολιών ή χώρου», λέει ο Giovanni Carmine, επιμελητής της έκθεσης Unlimited στην Art Basel. Καταλαμβάνοντας ολόκληρο το Hall 1.0, τα έργα εκθέτονται σε ένα χώρο ιδανικό για ογκώδεις εγκαταστάσεις, επιτοίχια μεγάλου μεγέθους και μνημειακά γλυπτά. «Οι καλλιτέχνες, άλλωστε, δεν εργάζονται μόνο για οικιακούς χώρους», λέει ο Carmine. «Είναι μια εγγενής ανάγκη των καλλιτεχνών να δουλεύουν σε μεγάλη κλίμακα».
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το Unlimited έχει να κάνει με τον γιγαντισμό. Μια πιο ευρύχωρη αίθουσα επιτρέπει, επίσης, και σε μερικά μικρότερα, πιο χαμηλών τόνων έργα να λάμψουν, μακριά από τη φασαρία της κύριας έκθεσης. «Η Art Basel προσφέρει τις καλύτερες συνθήκες για να δει κανείς τα έργα τέχνης, να τα κατανοήσει και να τα απολαύσει».
Hanne Darboven’s Ost-West-Demokratie (1983) Photo: David Owens
Ost-West-Demokratie της Hanne Darboven (1983)
«Η Darboven γεννήθηκε το 1949, την ίδια χρονιά που η Γερμανία χωρίστηκε σε Ανατολική και Δυτική και δημιούργησε αυτό το έργο το 1983. Η ίδια, προσπάθησε να αναπαραστήσει την ζωή της ανάμεσα στην ένταση Δύσης και Κομμουνισμού, καθώς γεννήθηκε στην Ανατολική Γερμανία και αργότερα μετακόμισε στην Δυτική. Πρόκειται για μια εννοιολογική απεικόνιση της βιογραφίας της — βλέπουμε 44 στήλες για τα 44 χρόνια ζωής της. Σήμερα το έργο φαντάζει εκπληκτικό, διότι μπορεί πριν από ένα χρόνο η σχέση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης να ήταν διαφορετική, αλλά η ένταση είναι ξανά εδώ.»
Thomas J Price’s Moments Contained (2022) Photo: David Owens
Moments Contained του Thomas J Price (2022)
«Αυτό είναι ένα πολύ όμορφο έργο για την αναπαράσταση, για το τι είναι ένα μνημείο και το ποιος πρέπει να εκπροσωπείται σε ένα μνημείο. Δεν παρουσιάζει ένα πραγματικό πρόσωπο, αλλά μια περσόνα που ο Price δημιούργησε ψηφιακά στο CGI, και στη συνέχεια το υλοποίησε. Είναι απλώς μια κανονική γυναίκα αντιθέτως με το είδος του ανθρώπου που μπορεί να δεις συνήθως σε ένα μνημείο: έναν λευκό, άνδρα, ίσως έναν βασιλιά. Το έργο παίζει, επίσης, με την κλίμακα και τον χώρο. Είναι μεγαλύτερο από το φυσικό ανθρώπινο μέγεθος, αλλά δεν είναι σε βάθρο, κάτι που κάνει τη διαφορά — έχει κανείς άραγε το δικαίωμα να βρίσκεται σε βάθρο;»
Andrea Zittel’s A-Z Personal Uniforms, 2nd Decade: Fall/Winter 2003-Spring/Summer 2013 (2003-2013) Photo: David Owens
A-Z Personal Uniforms, 2nd Decade: Fall/Winter 2003-Spring/Summer 2013 (2003-2013) της Andrea Zittel
«Θα θέλαμε να καλωσορίσουμε το κοινό με αυτό το έργο, που έχει μια ουτοπική ποιότητα. Η έκθεση έχει μερικά αρκετά σκοτεινά έργα, οπότε είναι σημαντικό να ξεκινά κανείς με κάτι αισιόδοξο. Αυτό που παρουσιάζεται είναι ένα αρχείο δέκα χρόνων, με ρούχα της Andrea Zittel που έχει σχεδιάσει και υφάνει η ίδια. Έτσι είναι σαν ένα γλυπτό για το σώμα αλλά και τα ρούχα που απλά χρησιμοποιούσε.»
Leonardo Drew’s Number 341 (2022) Photo: David Owens
Number 341 του Leonardo Drew (2022)
«Είναι ίσως το μεγαλύτερο γλυπτό που έχουμε στο Unlimited φέτος. Το έργο έχει να κάνει πολύ με τη ζωγραφική και έναν νέο ορισμό της. Κάθε νέα παρουσίαση του έργου του έχει και νέα αρίθμηση, αλλά μερικές φορές το υλικό επαναχρησιμοποιείται με διαφορετικό τρόπο. Κάθε κομμάτι είναι ένας πίνακας από μόνος του, καθώς δεν είναι έτοιμο υλικό. Υπάρχει ένα στοιχείο χάους αλλά και τάξης, γι’ αυτό είναι πιθανώς είναι ένα ενδιαφέρον έργο της εποχής μας. Μπορείτε να περπατήσετε μέσα στην εγκατάσταση — Νομίζω ότι είναι σημαντικό να το κάνει κανείς. Από κοντά είναι κάπως επιθετικό, από πιο μακριά είναι κυρίως μια σύνθεση.»
Michel Majerus’s Weißes Bild (1994) Photo: David Owens
Weißes Bild του Michel Majerus (1994)
«Ο καλλιτέχνης πέθανε αρκετά νέος — σε αεροπορικό δυστύχημα όταν ήταν μόλις 35 ετών. Δεν έκανε μεγάλη καριέρα συνεπώς, αλλά νομίζω ότι έφερε επανάσταση στη ζωγραφική στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ήταν η εποχή λίγο πριν την επικράτηση του διαδικτύου, αλλά ακριβώς πριν! Βλέπουμε έναν πολύ αναλογικό πίνακα, αλλά μπορείς να νιώσεις αυτή τη στιγμή ρήξης με την αναλογική παράδοση. Η γενιά μου συγκινήθηκε πραγματικά από αυτόν τον καλλιτέχνη και νομίζω ότι θα γίνεται όλο και πιο σημαντικός με την πάροδο του χρόνου. Αυτό το έργο παρουσιάστηκε στη μεγαλύτερη έκθεση του καλλιτέχνη, στο Kunsthalle της Βασιλείας το 1996, οπότε είναι υπέροχο που επιστρέφει τώρα εδώ. Δεν έχει χάσει τίποτα από τη δύναμη και την ενέργειά του.»
Andra Ursuta’s Vandal Lust (2011/2022) Photo: David Owens
Vandal Lust της Andra Ursuta (2011/2022)
«Η Ursuta είναι μια καλλιτέχνις από την Ρουμανία και το έργο της είναι φόρος τιμής στην εγκατάσταση του Ilya Kabakov, ο οποίος έφτιαξε ένα πορτρέτο του εαυτού του, προσπαθώντας να ξεφύγει από το μικρό σοβιετικό διαμέρισμά του. Από τη μια πλευρά είναι μια χιουμοριστική χειρονομία, αλλά από την άλλη η Ursuta μεγάλωσε στο κομμουνιστικό καθεστώς, όπου η επιθυμία της να δραπετεύσει ήταν παρούσα—και όλοι μας θέλουμε να ξεφύγουμε από κάτι.»
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο theartnewspaper.com (15 Ιουνίου 2022) Making it big: six must-see works from Art Basel’s Unlimited section for outsized art, Lee Cheshire
TAGS
