Foto: Chiara Masiero Sgrinzatto, Luca Nicolo Vascon/Nasjonalmuseet Μια αρχιτεκτονική έκθεση στο Μπέργκεν της Νορβηγίας αναζητά νέους τρόπος συμβίωσης, δίνοντας τη δυνατότητα διαμονής μέσα στο μουσείο.
Τα επόμενα χρόνια, η Νορβηγία (και όχι μόνο) θα αντιμετωπίσει σημαντική αύξηση του ηλικιωμένου πληθυσμού ενώ σύμφωνα με έρευνες φαίνεται ότι υπήρξε μακροπρόθεσμη αύξηση της «απομόνωσης» μεταξύ των νέων, ακόμη και πριν από την πανδημία του κορωνοϊού. Στοιχεία που απαιτούν μια νέα προοπτική για το πώς οργανώνονται στο εξής οι υπηρεσίες στέγασης.
Η αγορά κατοικίας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη ενώ οι οικογένειες με παιδιά αγωνίζονται να βρουν ένα κατάλληλο σπίτι στις πόλεις. Η συνολική περιβαλλοντική προοπτική έχει επίσης αναδειχθεί ως καταλυτικός παράγοντας, επηρεάζοντας ουσιαστικά κάθε ζήτημα που σχετίζεται με την κοινωνική ανάπτυξη. Μπορούν άραγε οι νέες, συλλογικές μορφές στέγασης να βοηθήσουν στην επίλυση ορισμένων από τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα;
Η αρχιτεκτονική έκθεση Nabo (Γείτονας), How Can We Live Together? που ξεκίνησε στο Μουσείο Kode του Μπέργκεν πριν λίγες ημέρες, θέτει ερωτήματα σχετικά με την κοινοτική ζωή με διάφορους πρακτικούς και πειραματικούς τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της ευκαιρίας του κοινού να ζήσει μέσα στο μουσείο.
Ο κύριος εκθεσιακός χώρος του Kode έχει παραχωρηθεί σε μια εγκατάσταση δημιουργημένη από τους Νορβηγούς αρχιτέκτονες Helen & Hard (γνωστούς από το Nordic Pavilion στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας 2021) σε συνεργασία με το Εθνικό Μουσείο της Νορβηγίας. Η ξύλινη κατασκευή έχει οικιακούς χώρους που προσφέρουν διαφορετικά επίπεδα ιδιωτικότητας καθώς και κοινόχρηστους, με μεγάλη κουζίνα, κοινόχρηστα γραφεία, χώρο παιχνιδιού και υπνοδωμάτια.
«Προσπαθούμε να αναγτρέψουμε την ιδέα ότι το να ζεις συλλογικά σημαίνει αφαίρεση της ελευθερίας σου», δηλώνει ο επιμελητής της έκθεσης, Sindre Nordås Viulsrød. Για να ενισχύσει αυτό το επιχείρημα, κάλεσε κατοίκους του πρότυπου μοντέλου «συνοικίας» Vindmøllebakken (που συμμετείχαν στο ομώνυμο project των Helen & Hard) να ζήσουν μέσα στην εγκατάσταση σε ορισμένες περιόδους κατά τη διάρκεια της τετράμηνης λειτουργίας της έκθεσης. Το δε αίθριο του μουσείου έχει αναδιαμορφωθεί ως φόρουμ για να φιλοξενήσει συζητήσεις για το μέλλον της αρχιτεκτονικής στη Νορβηγία, καθώς και εκδηλώσεις. όπως μια βραδιά queer club.
TAGS
