© Christie’s Πώς ένα γλυπτό του Ντεγκά ταξίδεψε σε δυο ηπείρους χωρίς να μετακινηθεί καθόλου.
Στις 12 Μαΐου θα δημοπρατηθεί στα Christie’s ένα από τα περίπου 30 γνωστά μπρούτζινα γνήσια «αντίτυπα» της «Μικρής Χορεύτριας» του Εντγκάρ Ντεγκά («Petite Danseuse de Quatorze Ans», 1927) από τη συλλογή της Anne Hendricks Bass, Αμερικανίδας επενδύτριας, φιλάνθρωπου και φιλότεχνης η οποία άφησε τα εγκόσμια πριν δυο περίπου χρόνια. Η εκτιμώμενη τιμή κυμαίνεται ανάμεσα στα 20 και τα 30 εκατομμύρια δολάρια (χωρίς να είναι το ακριβότερο από τα 12 έργα της συλλογής που θα βγουν στο σφυρί μιας και υπάρχουν δυο Ρόθκο που αναμένεται να αγγίξουν τα 65 έως 80 εκατομμύρια αντίστοιχα). Το θέμα όμως είναι αλλού: Ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, το έργο πριν παρουσιαστεί στην αίθουσα δημοπρασιών (στη Νέα Υόρκη εν προκειμένω), κάνει μια μικρή περιοδεία στα υποκαταστήματα του οίκου για να το θαυμάσουν από κοντά ή να το ελέγξουν οι φιλότεχνοι ή οι υποψήφιοι αγοραστές. Έτσι, η ύψους 40 ιντσών «Χορεύτρια» (για την ιστορία, Μαρί ήταν το όνομα του μοντέλου) ταξίδεψε στο Σαν Φρανσίσκο και το Χονγκ Κονγκ για αυτό το καθιερωμένο preview, πλην όμως το έκανε χωρίς να κουνηθεί από τη θέση της.
Το γλυπτό που παρουσιάστηκε στις δυο πόλεις δεν ήταν το ίδιο το δημιούργημα του Γάλλου καλλιτέχνη αλλά ένα ολόγραμμα του. Η τεχνολογία πλέον μπορεί να προσφέρει αυτή τη δυνατότητα, που φαίνεται σαφώς πιο οικονομική και πιο οικολογική καθώς περιορίζει τις δαπανηρές και επιζήμιες για το περιβάλλον αποστολές. Οι ειδικές «συσκευές», κάτι σαν φωτεινά ψυγεία, ήταν ήδη έτοιμα στο Σαν Φρανσίσκο και το Χονγκ Κονγκ και το έργο εμφανίστηκε σε τρεις διαστάσεις, στο σωστό μέγεθος και με κάθε λεπτομέρεια. Οι συσκευές αυτές ανήκουν στην Proto, μια startup με έδρα το Λος Άντζελες, και πέρα από αντικείμενα «αναπαράγουν» και ανθρώπους καθώς επιτρέπουν στους χρήστες να μεταδίδουν ζωντανές, τρισδιάστατες αναπαραστάσεις του εαυτού τους, για meetings ή διαλέξεις. Ακούγεται κάπως τρομακτικό αλλά η καλή πλευρά είναι και εδώ η οικονομία και το ελάχιστο αποτύπωμα άνθρακα. Πάντως, εκπρόσωπος των Christie’s δήλωσε ότι δεν υπάρχουν σχέδια για αντίστοιχες μελλοντικές προβολές ολογραμμάτων αυτή τη στιγμή.
Το διάσημο γλυπτό, το οποίο στην αρχική του μορφή ήταν κατασκευασμένο από κερί, παρουσιάστηκε στην 6η Έκθεση των Ιμπρεσιονιστών στο Παρίσι, το 1881 και δεν έτυχε και της καλύτερης υποδοχής, τόσο για το θέμα όσο και για τη μείξη των υλικών (Ο Ντεγκά είχε «ντύσει» το σώμα της χορεύτριας με μεταξωτό μπούστο, τουτού, κάλτσες και μια κορδέλα στα μαλλιά). Τα μπρούτζινα αντίτυπα, περίπου 30, άρχισαν να κατασκευάζονται τη δεκαετία του ’20 και ένα από αυτά ανήκει στη Συλλογή Γουλανδρή. Μπορείτε να το θαυμάσετε από κοντά (σίγουρα δεν είναι ολόγραμμα) στον πρώτο όροφο του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, στο Παγκράτι.
TAGS
