Θα ήταν πολύ άδικο και άστοχο να περιορίσουμε την είδηση του θανάτου του Christian Boltanski σε μια απώλεια που αφορά στον στενά καλλιτεχνικό στερέωμα. Γιατί ο Γάλλος καλλιτέχνης που έφυγε χθες στα 76 του χρόνια υπήρξε κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Ήταν ένας αδιάκοπος ερευνητής της συλλογικής μνήμης, ένας απόλυτα ανθρωποκεντρικός δημιουργός, ένας αρχειοθέτης και τεκμηριωτής του ανθρώπινου είδους που έδινε ιδιαίτερο βάρος στην έννοια της απώλειας και που σε όλη του την πορεία, δεν σταμάτησε ποτέ να ψάχνει απαντήσεις στα μεγαλύτερα υπαρξιακά ερωτήματα. Και όλα αυτά μέσα από μεθόδους και πρακτικές που ο ίδιος φρόντιζε να ανανεώνει συνεχώς, συγκλονίζοντας κάθε φορά με την οπτική του. Όπως έλεγε και ο ίδιος «δεν μιλάω με λόγια αλλά με συναισθήματα». Επίσης, κάτι που δεν έπαψε ποτέ να κάνει είναι να προασπίζεται το δικαίωμα στην ελευθερία, το οποίο αναλογεί σε κάθε ανθρώπινο ον, ανεξάρτητα από καταγωγή , θρησκεία ή κοινωνική τάξη. Απλώνοντας ρούχα, εφημερίδες ή φωτογραφίες ο Boltanski υπενθύμιζε διαρκώς πως ο πόλεμος για τον οποίο μιλάει δεν μιλάει δεν τελείωσε ποτέ, απλώς αλλάζει μορφή και χώρο και εν τέλει μας αφορά όλους. Όπως και το έργο που αφήνει πίσω του αυτός ο ακούραστος μηχανικός της μνήμης.

Animitas Chili, 2014 © Marian Goodman Gallery